Met liefst 31 goals tegen in drie wedstrijden was FC Marlène zodoende drie dagen lang niet opgewassen tegen de kampioenen van Spanje, Italiè en Portugal en daar was van tevoren al rekening mee gehouden. In het Noord-Spaanse Burela speelde de Nederlandse landskampioen en bekerwinnaar, die normaal tweemaal per week trainen, tegen louter full-profs die vrijwel dagelijks in de zaal staan.
Dat feit en het gegeven dat Bouchibti een groot aantal speelsters moest missen vanwege langdurige blessures zorgde voor een harde Europese leerschool, maar tevens een onvergetelijke ervaring die men niet had willen missen. En het moet gezegd worden dat FC Marlène het tegen Benfica een helft lang uitstekend deed . "As Aguias" (De Adelaars) is al sinds jaar en dag de bijnaam voor de Portugese grootmacht, maar zij kregen in de eerste helft uitstekende weerstand van de blauw-witten, die als leeuwinnen streden voor elke meter.
Waar men tegen de organiserende vereniging Burela FS (6-0 verlies) en tegen het Italiaanse Bitonto C5 (13-0) al snel op achterstand kwam, daar hield men de Portugezen met veel strijd een kwartier lang tegen. Defensief stond het als een huis en speelde de hele ploeg uiterst geconcentreerd en via aanvoerster Sanne Brand kreeg het zelfs nog twee mogelijkheden om de score te openen. Pas vijf minuten voor de rust moest keepster Jacky Reus alsnog capituleren bij een afstandsschot. Het spel van FC Marlène bracht echter ook enthousiasme teweeg op de tribune waar zelfs de Spaanse thuissupporters op de hand waren van de Nederlandse ploeg. Er volgde dan ook een vreugde-explosie toen Sanne Brand een vrije trap ziedend hard achter keepster Marta schoot. Benfica schrok hiervan en gaf in de slotminuten van de eerste helft nog even gas waardoor men met 3-1 de kleedkamers op ging zoeken.
Na de rust nam Benfica snel verder afstand al kreeg ook FC Marlène nog wel mogelijkheden. Zo schoot Zoyla Barendse voorlangs en werd een schot van Amy Visser door de keepster uit de bovenhoek geranseld. Hierna bleek de pijp wel leeg bij het moegestreden en gehavende FC Marlène en zodoende kwam Benfica alsnog in de dubbele cijfers terecht, waarbij Aaike Verschoor aan het eind nog wel de eer mocht redden: 12-2.
"We hadden dit niet willen missen en ondanks de grote nederlagen is het voor ons enorm leerzaam geweest", stelde coach Bouchibti na afloop. "Ondanks alle personele problemen en het grote kwaliteitsverschil heb ik in drie dagen gezien hoe de ploeg toch stappen heeft gemaakt tegen dit soort tegenstanders. Daarbij is het een ervaring die ze ons nooit meer afnemen".
Met de gehele selectie van FC Marlène op de tribune ging de toernooiwinst op vrijdag uiteindelijk ook naar Benfica. In een razend spannende finale tegen Bitonto C5 werd het tot na de verlenging 1-1 waarna pas bij de zestiende strafschop de beslissing viel in het voordeel van de Portugezen (5-4).
Photographer: Sabela Blanco (PR Burela FS)